Вчера бев во Кочани. Не по службена должност, туку по сопствена волја – од солидарност и поддршка. Родителите на загинатите деца, додека го чекаат Обвинителството да ја заврши својата работа, мирно протестираат. Убав град но завиткан во тишина и болка. Празни кафулиња, луѓе со наведнати глави. Скоро сите беа излезени. А оние што беа на работа, излегуваа пред своите работни места, тивка, но силна поддршка. Имаше и млади луѓе кои носеа ракавици, ...

Вчера бев во Кочани. Не по службена должност, туку по сопствена волја – од солидарност и поддршка. Родителите на загинатите деца, додека го чекаат Обвинителството да ја заврши својата работа, мирно протестираат. Убав град но завиткан во тишина и болка. Празни кафулиња, луѓе со наведнати глави. Скоро сите беа излезени. А оние што беа на работа, излегуваа пред своите работни места, тивка, но силна поддршка. Имаше и млади луѓе кои носеа ракавици, ...