Научна сензација и кревка убавина: Двајца мексикански рудари случајно дошле до зачудувачко откритие вредно милиони

Замислете дека сте рудар, исцрпен од жештината, копате низ варовничка карпа на длабочина од речиси 300 метри. Потта ви ги заслепува очите, воздухот е влажен и жежок, а потоа — тресок и ѕидот паѓа. Пред вас се отвора пештера, каква што дотогаш никој не видел: огромни, светкави кристали што блескаат на светлината од фенерот, како откриен храм на изгубена цивилизација. Така започнала приказната за Пештерата на кристалите во 2000 година, кога двајца мексикански браќа — Хуан и Педро Санчес — откриле природно чудо што го воодушеви научниот свет.

 

Научна сензација и кревка убавина: Двајца мексикански рудари случајно дошле до зачудувачко откритие вредно милиони

Чудо во подземјето

Сместенa во пустинската област на Чивава, рудникот Наика е познат по екстремни услови. Температури до 50 °C и влажност блиску до 100 % ја прават работата речиси невозможна. Но зад сета таа тежина, на длабочина од 290 метри, браќата пробиле низ карпата и откриле нешто неверојатно — пештера исполнета со селенитни кристали долги и до 11 метри, тешки десетици тони. Светлината се прекршувала низ нив, создавајќи волшебен сјај.

Откритието било веднаш забележано од инженерот Гонзалес, кој повикал геолози. Тие ја нарекле Cueva de los Cristales — Пештерата на кристалите. Оваа просторија долга 109 метри и висока 10 метри ги содржела најголемите природни кристали на Земјата. Но убавината носела и закани: температурата од 58 °C и екстремната влажност не дозволувале престој подолго од 30 минути без специјална опрема.

 

Чудо во подземјето

Природно ремек-дело

Кристалите се формирале со милиони години. Потекнуваат од вода богата со минерали што, ладејќи се под земја, создавала идеални услови за раст. Без пумпите што ја исушиле пештерата, таа ќе останела под вода — скриена засекогаш. Но човековото присуство донело и закани: еден работник, обидувајќи се да украде дел од кристалите, загинал од прегревање. Подоцна, научниците откриле древни микроорганизми во затворени водни џебови во кристалите, стари и до 50.000 години.

 

Природно ремек-дело

Со запирањето на рударството во 2015 година, водата повторно почнала да навлегува. Сега пештерата е повторно затворена — но можеби токму тоа ќе ги зачува кристалите уште милиони години.

  • Васе напиша:

    Кој бара, ќе најде,
    На оној што чука, ќе му се отвори,
    Оној кој е упорен, ќе му се исполни,
    Со силна вера, планини може да се поместат…

    Варијации на новозаветните поговорки и предците на мудроста

  • Коментирај анонимно

    Вашата адреса за е-пошта нема да биде објавена. Задолжителните полиња се означени со *