Еди Марфи и Мартин Лоренс официјално станаа семејство.

Синот на Марфи, Ерик, и ќерката на Мартин, Јасмин, се венчаа во тајност пред две недели. Еди ја потврди среќната вест.

„Сите правеа големи планови за свадбата, а потоа решија дека сакаат да направат нешто само за нив двајца“, рече Еди за време на гостувањето во „Шоуто на Џенифер Хадсон“. Еди, исто така, се пошегува дека Мартин не мора „сега да плати за свадбата“.

Ерик и Јасмин се венчаа без пријатели или семејство, само со присуство на свештеник. Еди вели дека семејната прослава сè уште не е исклучена. „Веројатно ќе имаме поголема прослава подоцна“, рече тој.

Двојката се вери во ноември 2024 година. Ерик, 35, клекна на едно колено пред Јасмин, 29, во соба украсена со свеќи, бели рози и огромно црвено срце.

„Свршени сме! Бог навистина нè благослови со љубов што се чувствува како судбина. Не можеме да бидеме повозбудени за ова следно поглавје. Ви благодариме на сите што го направија овој момент толку посебен“, напиша Јасмин во описот на видеото.

Иако нивните татковци се пријатели и колеги, Ерик и Јасмин не се запознале преку нив. Во интервју за InTouch Weekly, Лоренс откри дека всушност нејзиниот чичко ја запознал со Марфи, а не нејзиниот татко. Тие јавно ја објавија својата врска во јули 2021 година.

„Тие снимија два филма заедно, тие се пријатели, не знам, лудо е. Но, се запознавме преку мојот чичко и станавме навистина добри пријатели. Се поврзавме во многу работи. Очигледно имаме слично потекло, па се разбиравме еден со друг на одредено ниво, а со текот на времето тоа стана уште посилно“, рече таа.

Македонската кантавторка Дина Јашари го претстави својот прв студиски албум со наслов „Растенија без корен“.

„Албумот ,,Растенија без корен’’ е составен од девет песни, снимени во различен период од изминативе три години, на различни локации со различни луѓе. Не можам да го сместам во никаква жанровска кутија, тој е шарен, жив и искрен. Кога за првпат ги напишав насловите на песните и ги наредив – одеднаш сè ми имаше смисла!“, открива Дина

На албумот соработуваат нејзините долгогодишни музички соработници: Лука Тошев (гитара), Драган Теодосиев (тапани), Андреа Мирческа(бас), и Драги Иванов (микс).

Дина е авторка на музиката и текстовите, а аранжманите и продукцискиот пристап ги градела внимателно, комбинирајќи акустични изведби со електронски елементи. „Секоја песна има своја приказна, овој пат направив простор да влезат повеќе луѓе во процесот на креирање, што за мене беше нешто ново, а на крај се покажа дека го имам совршениот тим од луѓе кои ги правеа снимачките сесии магични.“, вели таа.

Дел од песните – „Растенија без корен“, „Морето ме тера да мислам“ и „Работи што немаат смисла“ – се снимени во студиото Алшар со Ивица Јанкуловски.

Особено внимание привлекува дуетот „Кревка“, во кој Дина соработува со познатиот кантавтор Пијан Славеј (Фолтин), композиторот Дуке Бојаџиев и гитаристот Лука Тошев.

Визуелниот идентитет на албумот го потпишуваат фотографката Александра Костадиновска и стилистката Сара Стојчевска.

Албумот е придружен со девет визуализации и текстови, достапни на YouTube, а музиката може да се слуша на Spotify и сите останати дигитални платформи.

Некои спомени не бледнеат. Само чекаат повторно да бидат разбудени. Некои песни не стареат. Само добиваат ново значење со секое слушање. А некои бендови… не се враќаат – тие никогаш и не си заминуваат.

Се сеќавате ли на првиот пат кога ја слушнавте „Selma“ на грамофон, кога срцето ви застана на „Pristao sam biću sve što hoće“, или кога цела генерација ја пееше „Ružica si bila“ под тивките светла на матурската вечер? Тоа не беа само песни – тоа беа химни на младоста, плејлиста на првите љубови, на долгите ноќи со радиото крај креветот, на топлите лета поминати со друштвото пред зграда, и на оние писма испишани со сини пенкала на миризлива хартија.

„Бијело дугме“ нè учеше дека емоцијата е погласна од секој рефрен, а гласот на генерацијата звучи најсилно кога е обвиена во љубов, револуција и вистина. Во тие ноти, сè уште се крие мирисот на детството, звукот на првите чекори кон слободата, и тагата што понекогаш знаеше да биде најубавата форма на среќа.

Педесет години откако првпат ги допреа срцата на генерации, „Бијело дугме“ повторно е тука. Во своето најавтентично издание – Горан Бреговиќ, Ален Исламовиќ, Младен Војичиќ-Тифа, Ѓиѓи Јанкелиќ, Огњен Радивојевиќ и Зоран Реџиќ – ќе приредат повеќечасовен рок спектакл, потсетувајќи нè на старите добри времиња кои го обликуваа звукот на една ера. Турнејата „Doživjeti Stotu“ не е само јубилеј. Таа е оддавање чест на сите наши сеќавања – гласни, нежни, бунтовни, вљубени.

На 31 мај 2025, Скопје ќе биде дел од славеничката карта – еден од 50-те градови каде што ќе одекне емоцијата на „Дугме“. Ова не е само концерт. Ова е генерациска симфонија, патување низ времето, магија за сите оние кои со првата љубов, со првиот бакнеж, со првиот танц – ја паметат и првата песна на „Бијело дугме“.

И кога ќе се изгаснат светлата, кога гласовите на публиката ќе се стопат со рефрените, блиску до срцето на сцената – ќе се живее еден од оние моменти што никогаш не се повторуваат.

И токму затоа, нивната музика не познава години. Нејзината магија ја чувствуваат и оние што не се родени во времето на грамофоните. Младите денес, можеби со слушалки наместо касетофон, но со исто срце, исто ја живеат болката на „Ne spavaj, mala moja“, исто се препознаваат во стиховите што го голтаат јазот меѓу генерации. Бидејќи добрата музика – онаа што тргнува од душа – нема време. Таа секогаш нè наоѓа, тогаш кога најмногу ни треба.

Звукот, светлото, моментот – најблиску до музиката, најблиску до емоцијата. Овој пат, под покровителство на Diners Club Македонија, „Бијело дугме“ повторно доаѓа во Скопје – со иста страст, со истата сила, и со музика што ги надминува генерациите. За спомените да бидат малку поблиску. Малку повистинити. Вечни. „Бијело дугме“ не се враќа. „Бијело дугме“ повторно се случува.

(ПР)